آيات‏
 1 - مرگ، مخلوق خداوند :
 «الذى خلق الموت و الحيوة ليبلوكم ايّكم احسن عملاً» ملك، 2
 آن كس كه مرگ و حيات را آفريد تا شما را بيازمايد كه كداميك از شما بهتر عمل مى‏كند .

  2 - مرگ سنّت همگانى :
 الف) «اينما تكونوا يدرككم الموت و لو كنتم فى بروج مشيّده» نساء، 78
 هر جا باشيد مرگ شما را درمى‏يابد هرچند در برج‏هاى محكم باشيد .
 ب ) «كلّ نفس ذائقة الموت» آل عمران، 185
 هركسى مرگ را مى‏چشد .
 ج ) «قل انّ الموت الذى تفرّون منه فانّه ملاقيكم» جمعه، 8
 بگو اين مرگ كه از آن فرار مى‏كنيد سرانجام با شما ملاقات خواهد كرد .

  3 - علّت ترس انسان از مرگ (اعمال غير شايسته):
 «قل ان كانت لكم الدار الاخرة عنداللَّه خالصة من دون الناس فتمنّوا الموت ان كنتم صادقين و لن يتمنّوه ابداً بما قدمت ايديهم» بقره، 95-94
 بگو اگر «آنچنان كه مدّعى هستيد» سراى ديگر در نزد خدا مخصوص شماست نه ساير مردم پس آرزوى مرگ كنيد اگر راست مى‏گوييد ولى آنها به خاطر اعمال بدى كه پيش از خود فرستادند هرگز آرزوى مرگ نخواهند كرد .

  4 - مسلمان مردن با ارزش است:
 «فلا تموتنّ الا و انتم مسلمون» بقره، 132
 شما جز به آيين اسلام «تسليم در برابر فرمان خدا» از دنيا نرويد .